Sytuacja z koronawirusem zmienia się bardzo dynamiczne i tak też jest z naszym prawem.
Otrzymałem następującą informację z Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Szczecinie przy ulicy Wincentego Pola 6.
,,Oddział Higieny Komunalnej informuje, że od dnia 20 marca tj. wejścia w życie rozporządzenia w sprawie ogłoszenia na terenie RP stanu epidemii wykonywanie działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania nie jest ograniczone.
Oddział Higieny Komunalnej, Młodszy Asystent(…)”
Poprosiłem o więcej szczegółów. Jednak wiadomo instytucja ma o wiele ważniejsze zadania, dlatego zobaczymy czy będą mieli w ogóle czas odpowiedzieć.
Oto i Odpowiedź.
,,Podstawą prawną jest Rozporządzenie z dnia 20 marca 2020r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii.
Oddział Higieny Komunalnej, Młodszy Asystent(…)”
Poniżej natomiast odpowiedź dla Tygodnika Podhalańskiego od Wojciecha Andrusiewicza rzecznika prasowego ministra zdrowia, na następujące pytanie:
Czy wynajem kwater jest w okresie pandemii legalny, czy nowe rozporządzenie z 20 marca zniosło zakaz wynajmu?
„Uprzejmie informuję, że rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii zniosło zakaz najmu krótkoterminowego.
Jednocześnie zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2020 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii w okresie od dnia 25 marca 2020 r. do dnia 11 kwietnia 2020 r. zakazuje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przemieszczania się osób przebywających na tym obszarze, z wyjątkiem przemieszczania się danej osoby w celu:
1) wykonywania czynności zawodowych lub zadań służbowych, lub pozarolniczej działalności gospodarczej, lub prowadzenia działalności rolniczej lub prac w gospodarstwie rolnym, oraz zakupu towarów i usług z tym związanych;
2) zaspokajania niezbędnych potrzeb związanych z bieżącymi sprawami życia codziennego, w tym uzyskania opieki zdrowotnej lub psychologicznej, tej osoby, osoby jej najbliższej w rozumieniu art.115 § 11 ustawy zdnia6czerwca 1997 r. –Kodeks karny (Dz.U. z2019r. poz.1950 i2128), a jeżeli osoba przemieszczająca się pozostaje we wspólnym pożyciu z inną osobą –także osoby najbliższej osobie pozostającej we wspólnym pożyciu, oraz zakupu towarów i usług z tym związanych;
3)wykonywania ochotniczo i bez wynagrodzenia świadczeń na rzecz przeciwdziałania skutkom COVID-19, w tym w ramach wolontariatu;
4) sprawowania lub uczestniczenia w sprawowaniu kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych.
2. W przypadku gdy przemieszczanie się następuje:
1) pieszo – jednocześnie mogą się poruszać dwie osoby w odległości nie mniejszej niż 1,5m od siebie; 2)środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art.1a ust.4 pkt 3a ustawy z dnia 20 czerwca 1992r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. z 2018r. poz.295) – środkiem tym można przewozić, w tym samym czasie, nie więcej osób, niż wynosi połowa miejsc siedzących.
3. Ograniczenia, o którym mowa w ust.2 pkt 1, nie stosuje się do osób najbliższych w rozumieniu art.115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. – Kodeks karny”.
Mariusz Tałajkowski
